Stanowisko KIG w sprawie przyjętych przez Radę Europejską Ram Polityki Klimatyczno-Energetycznej do roku 2030

środa, 05.11.2014

Stanowisko Krajowej Izby Godpodarczej w sprawie przyjętych 23 października przez Radę Europejską Ram Polityki Klimatyczno-Energetycznej do roku 2030.

Rząd ogłosił spełnienie postulatów polskich negocjatorów, ale także osobisty sukces pani Premier Ewy Kopacz. Pośród przyjętych nowych ram polityki klimatyczno – energetycznej UE znalazły się zapisy, które zgłaszamy od dłuższego czasu, a mianowicie:

ograniczenie negatywnego wpływu polityki klimatyczno-energetycznej, na decyzje podejmowane przez przedsiębiorstwa z branż energochłonnych skutkjące przenoszeniem ich działalności poza granice polski, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia bezrobocia,
ograniczenie wzrostu kosztów energii dla gospodarstw domowych,
zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego poprzez ciągłość dostaw energii, bez znaczącego zwiększenie ich cen,
ubezpieczenie zrównoważonego rozwoju elektroenergetyki w długookresowej strategii i oparcia jej na paliwach z zasobów własnych, biorąc pod uwagę zarówno potrzebę inwestycji w nowoczesną, wysokosprawną generację z paliw stałych jak i wyważonego wsparcia rozwoju odnawialnych źródeł energii.

Wynegocjowane zapisy dotyczące powstrzymania negatywnych skutków wzrostu cen energii budzą nadzieję na ich skuteczność. Wymagają szybkiego wdrożenia w regulacje wewnętrzne, aby ich stosowanie mogło być optymalne oraz przyniosło spodziewane rezultaty we właściwym horyzoncie czasowym.

Dotyczy to zarówno koncepcji rozdziału nieodpłatnych uprawnień do emisji jak i możliwości ochrony przed ich zwiększonymi kosztami na rynku uprawnień. Fundusz solidarnościowy oraz nieodpłatne 40% uprawnień do emisji dla energetyki, potrzebują jednoznacznych sygnałów co do ich alokacji. Należy także wdrożyć odpowiednie mechanizmy ochrony gospodarki przed znaczącym wzrostem cen energii po wejściu w życie pełnej odpłatności po roku 2030.

Przyjęte w pakiecie ograniczenie emisji dwutlenku węgla i znaczący udział energii ze źródeł odnawialnych to bardzo kosztowne wyzwanie dla gospodarki i obywateli Wspólnoty. Aby chronić klimat powinny one być definiowane z uwzględnieniem porozumień globalnych. Póki co tak się nie dzieje. Klauzula rewizyjna zapisana w konkluzji Rady stwarza nadzieję na istotną korektę polityki, gdyby w porozumieniach światowych w 2015 roku, i dalej, do nich nie doszło. Tu pojawia się także szansa dokonania korekty jak dotąd bezrefleksyjnej filozofii dekarbonizacji gospodarki Europy, wynikająca z potrzeby zabezpieczenia się przed zagrożeniami globalnego bezpieczeństwa energetycznego.