Współczesne kryzysy są dla nas punktem wyjścia do próby syntetycznego ujęcia, nazwania, a co za tym idzie: zrozumienia otaczającego nas świata. Budowa wspólnoty europejskiej była wielkim projektem cywilizacyjnym, na kanwie którego oparto społeczną i gospodarczą odbudowę Europy i jej ducha po katastrofie II Wojny Światowej. 80 lat później nikt nie ma wątpliwości, że rzeczywistość zmieniła się w sposób radykalny, tak więc należy zweryfikować, na których fundamentach możemy jeszcze budować i rozwijać nasz Wspólny Dom.

Wiele osób w Europie naiwnie liczyło, że pojęcie wojny zostało wymazane z naszych europejskich map i słowników. Choć wojna w Ukrainie trwa od 2014 roku, do dzisiaj nie potrafimy przejść nad nią do porządku dziennego. Wśród kluczowych tematów nie mogło oczywiście zabraknąć debaty na temat przyszłości i bezpieczeństwa Europy, nie tylko w kontekście konfliktów zbrojnych, ale również innych problemów, jak chociażby globalne migracje, czy kryzys klimatyczny. Wojny, uchodźstwo, zmiany klimatu to ponura triada naszej rzeczywistości, która wymaga zdecydowanych działań. 

Mając za sobą 35 lat doświadczeń, niezmiennie patrzymy w przyszłość, która niesie kolejne wyzwania. Spektakularne osiągnięcia technologiczne każą nam nieustannie kontestować świat, który znamy. Futurystyczne fantazje nabierają realnych kształtów. Wystarczy chociażby wspomnieć o sztucznej inteligencji. Inteligencji, której rosnące z dnia na dzień możliwości jednych fascynują, drugich przerażają, a wszystkich stawiają w obliczu pytania: jak to zmieni nasze życie, społeczeństwo, gospodarkę.