Rezerwy walutowe w końcu lipca 2020 r.

Narodowy Bank Polski poinformował o stanie aktywów rezerwowych w końcu lipca. Wyniosły one 116 101 mln EUR i tym samym okazały się o 1 043,3 mln EUR tj. 0,9% wyższe niż w końcu czerwca i jednocześnie o 11 539,5 mln EUR tj. 11,0% wyższe niż przed rokiem. W sprawozdawczości prowadzonej w dolarach rezerwy wyniosły 137 674,1 mln USD tj. o 6,7% więcej niż przed miesiącem i o 18,1% więcej niż przed rokiem.

Wzrost rezerw w lipcu jest zjawiskiem dość często obserwowanym. Jednak wzrost zanotowany w lipcu tego roku nie był specjalnie duży. Z drugiej strony część pesymistów oczekiwała nawet korekty, będącej kontynuacją czerwcowej, a jednocześnie odreagowaniem bardzo silnego wzrostu rezerw z maja.

Wzrost poziomu rezerw był głównie pochodną zwiększenia wyceny złota monetarnego o 639,8 mln EUR tj. 5,5%. Towarzyszył temu wzrost w pozycji należności w walutach wymienialnych o 435,1 mln EUR tj. 0,4%. W ich jednak przypadku statystyki mógł zaburzać wzrost wyceny dolara względem euro wynoszący między końcem czerwca a końcem lipca aż 5,7%. Gdyby go nie było, w pozycji tej odnotowany byłby spadek sięgający być może nawet 1,5%.

Lipcowy wzrost rezerw spowodował poprawę części z obserwowanych przez inwestorów międzynarodowych wskaźników, określanych jako „ostrzegające przed kryzysem walutowym”.

Rezerwy w końcu lipca pozwoliłyby na sfinansowanie 5,62 miesiąca importu towarów i usług (po czerwcu 5,47%), 28,9% podaży pieniądza (po czerwcu 29,4%) oraz 38,0% całości zadłużenia zagranicznego (po czerwcu 37,8%). Wszystkie z wymienionych wskaźników utrzymują się też na dobrych poziomach. Oznacza to, iż jest niskie ryzyko pojawienia się u nas głębokiej utraty wartości przez złotego.

Prognozowany dla końca roku 2020 stan rezerw walutowych to 121 867 mln EUR, wyższy niż w końcu 2019 o 6,4%. Rezerwy powinny wtedy pokrywać 5,87 miesiąca importu towarów i usług, 29,1% podaży pieniądza oraz 40,0% zadłużenia zagranicznego.