Wyzwanie 2: Korzystne warunki wymiany handlowej poza UE

Umowy handlowe z krajami spoza UE

Ze względu na procesy demograficzne oraz nierówności rozwojowe większość wzrostu gospodarczego na świecie generowana będzie poza Unią Europejską. W konsekwencji dla firm z Unii warunkiem partycypacji w światowym wzroście będzie szybka ekspansja poza UE. Dla jej pomyślności kluczowe będą zaś umowy handlowe, regulujące stosunki z krajami spoza wspólnoty. Umowy te powinny w adekwatny sposób otwierać obce rynki dla towarów i usług wytwarzanych w Unii. Co ważne, dotyczy to nie tylko nowych umów z kolejnymi państwami, ale i tych już istniejących, których zasady zostały w ostatnim czasie zakwestionowane. Należy dać szybkie zapewnienie co do trwałości umów i zawartych w nich zasad, by obniżyć ryzyko związane z niepewnością w obrocie.

Wsparcie promocji handlu zwłaszcza na rzecz małych podmiotów

Ekspansja zagraniczna łączy się z koniecznością poruszania się w gąszczu różnych przepisów lokalnych i zaistnienia w świadomości klientów na odmiennym rynku. Wymaga to znaczących zasobów związanych z promocją, sprzedażą i dopasowaniem się do wymogów prawnych. Taki stan rzeczy faworyzuje bardzo duże firmy, szczególnie ponadnarodowe, mające znaczącą wiedzę, zasoby i tradycje działalności na wielu rynkach. Dzieje się to ze szkodą dla funkcjonowania małych i średnich podmiotów gospodarczych, stanowiących podstawę każdej gospodarki. Konieczne jest więc stałe wzmacnianie promocji handlu oraz tworzenie i udoskonalanie mechanizmów, poprawiających zdolność małych i średnich firm do ekspansji. Niestety silne zróżnicowanie systemów wsparcia pomiędzy krajami Unii tworzy przestrzeń do pojawiania się nadmiernego faworyzowania firm z wybranych krajów członkowskich (o większych zasobach).

Przepisy specjalnie dostosowane do możliwości najmniejszych firm

Wzrost liczby i poziomu skomplikowania przepisów regulujących obrót gospodarczy jest odwrotnie proporcjonalny do zdolności małych firm do spełnienia tych wymogów. Wzrost biurokracji wypycha małe firmy z rynku i faworyzuje największe podmioty. Zapisy umów handlowych powinny być maksymalnie krótkie i proste oraz wnikliwie przeanalizowane pod kątem możliwości ich wypełnienia przez niewielkie podmioty gospodarcze. Ponadto w procesie zawierania umów handlowych szczególną uwagę należy poświęcić analizie przepisów dotyczących ochrony konsumentów. Nadmierne wymagania w tym zakresie powinny być jednoznacznie określane jako pozataryfowe bariery wejścia na dany rynek i – w miarę możliwości – usuwane.

Tekst jest częścią serii artykułów „Gospodarcze wyzwania EU”, poświęconej 10 najważniejszym wyzwaniom gospodarczym, jakie czekają Unię Europejską.